who let the dog out

We hebben de tuin helemaal afgesloten, extra draad gekocht maar het mocht niet baten, Friggje moest de buurt zelf verkennen.
Van zodra ik ontdekte dat hij weg was, ben ik op de fiets gesprongen om de buurt  af te zoeken maar eigenlijk was dat onbegonnen werk. De hond was niet te vinden. Dan maar naar security gereden om hulp te vragen. Ik probeer uit te leggen dat mijn gou weg is.  Niemand die mijn chinese verstaat. Ik probeer opnieuw met 'waf waf waf' . Het ergste is dat ze mij aankijken en niemand mij vestaat. Ze herhalen gewoon waf waf waf. ( en vragen zich af in welke taal ik spreek ). Dan proberen tekenen, maar mijn tekenkunsten lieten het ook wel wat afweten. Na veel gesukkel, begrijpen ze eindelijk . ahhhh gou. Ja, inderdaad gou, dat zeg ik al  minuten. Een ding staat vast,de dag dat we terugkeren naar Belgie , ga ik onklopbaar zijn in pictionnary.
ok, ze weten dat het over mijn hond gaat en dat hij niet thuis is. nu nog hem beschrijven. ja tarara, dat is ook niet evident. 
eigenlijk het enige dat ik kon vertellen was waar ik woon, maar dat was het enigste wat ik moest zeggen want dat wisten ze van buiten.
Het hoofd van het station heeft dan omgeroepen aan de agenten in de wijk dat ze moesten zoeken naar mijn hond. Ze rijden continu rond in alle straten, dus als hij nog in de wijk was, moest een van hen hem gezien hebben.
Ze zeggen me dat ik naar huis mag gaan en dat ze het onder controle hebben. Maar ik geef het roer niet graag uit handen, dus de eerste agent die ik in de straat tegen kom, klamp ik nog eens aan en vraag of hij mijn hond gezien heeft. Hij verstaat mij niet maar naast mij komt een bromfiets staan met daarop de chef van security. Hij vertaalt dat ik mijn hond zoek en zegt mij nog een keer dat ik naar huis mag gaan, alles is onder controle.
Dus naar huis en wachten. ( en hopen dat mijn hond ondertussen niet ergens op een bord ligt)
Na een half uur wordt er aan de deur gebeld; iemand van het managment  samen met een security agent staan aan de deur zonder hond. Maar ze hebben een hond gevonden. Dus vragen ze me om mee te komen. Eerst stap ik naast de brommer maar hij vraagt mij om er vanachter op te springen en hij zal mij naar de hond brengen. Ik vanachter op de brommer, mij vastklemmend aan de agent. Als ik hem vasthoud, voel ik dat de agent zijn schouders breder maakt om de stoere agent te zijn ;-)
Ik vraag me af waarom ik op de brommer moest kruipen want op het einde van de straat was al de crime scene. Mijn hond wist totaal niet wat er gebeurde, hij begreep niet waarom er zoveel belangstelling voor hem was. Verschillende agenten stonden in een kring rond hem. Gelukkig kwam ik hem redden. Hij was zo onder de indruk dat hij zelfs toeliet dat ik hem oppakte en hem naar huis kon dragen. De agent heeft mij terug tot aan de deur begeleid om er zeker van te zijn dat ik weer veilig thuis was.  Wat een service.

We closed the garden completly, bought extra scubbery but in vain, Friggje wanted to explore the neighborhood himself. As soon as I found out that he was gone, I jumped on my bike to search the neighborhood but it was impossible. I couldn;t found my dog. So I drove to the security to ask for help. I tried to explain that my gou is gone. Nobody understands my chinese. I try again with 'waf waf waf'. The worst is that they look at me and nobody understands me. They just repeat waf waf waf. (And wonder in what language I speak). Then I try to draw, but my drawing skills were also failling. After much troubles, they finally understand. ahhhh gou. Yes, indeed gou, I told you already 10 minutes ago. One thing is certain, the day we return to Belgium, I'll be unbeatable in pictionnary. ok, they know now that it is about my dog and that he is not home. now describe him. Tarara , that is not so simple. actually the only thing I could tell thim correctly , was where I live, but that was the only thing I didn't had to say because they knew it by heart. The head of the station called the agents in the district that they had to find my dog. They drive continuously around in every street, so if  he was still in the district, one of them had to see him. They tell me that I should go home and that they had everything under control. But I do not like give it out of my hands, so the first agent that I came across in the street, I  asked again whether he has seen my dog. He doesn't understand me but at my side a motorcycle is showing up with the chief of security. He translates that my dog is missing and tell me again that I must go home, everything is under control.
So I go home and wait. (And hope that my dog has not  landed on someone's plate)
After half an hour somebody rings the doorbell, someone from the managment along with a security guard is standing at the door  without my dog. But they have found a dog. So they ask me to come along. First I walk beside the motorcylce but he asks me to to jump on his bike and he will bring me to the dog. I am on the bike, clinging to the agent. If I hold him very tight , I feel that the agent makes his shoulders  bigger to be the tough policeman ;-) I wonder why I had to crawl on the bike because at the end of the street was the crime scene. My dog had no idea what was happening, he did not understand why there was so much interest in him. Several policemen stood in a circle around him. Luckily I saved him. He was so impressed that he even allowed that I picked him up and carried him home. The agent walked next to me until I reached my gate to so ensure that I would be safely back home. What a service.