ayi

het zat er al een tijdje aan te komen; de ayi kon hier niet blijven. Ik vond het moeilijk om haar weg te sturen omdat ze een goede inborst had, maar zelf kon ze ook het werk niet aan.
deze ochtend kondigde ze dan ook haar vertrek aan. haar kinderen leven momenteel bij haar broer maar die is momenteel ziek en dus moet haar schoonzus voor hem zorgen en is er niemand meer om voor de kinderen te zorgen. of het verhaal waar is , laat ik in het midden.
voor ze vertrekt, wil ze mij haar tassen laten zien om te tonen dat ze niks meeneemt. Maar als ze ze al vrijwillig toont, vond ik niet dat ik reden had om daar in te kijken of ze dingen gestolen had.
Ik sluit het huis af, we stappen in de auto en dan vraagt de ayi mij een maand loon. Zij ging ervan uit dat als je 3 maanden ergens werkt dat je een maand ontslagvergoeding krijgt. 6 maanden werken = 2 maanden loon etc.
die vlieger ging niet op. Ik vond dat zo laag dat ik zelfs geen zin meer had om haar aan de bushalte af te zetten. ik laat de chauffeur de auto stoppen en zeg haar dat het zo niet werkt. Ik heb haar betaald voor de dagen die ze werkte maar ik geef geen ontslagvergoedingen. ze begint daarop te roepen. het heeft geen zin om met een roepende ayi te proberen discussieren dus trek ik gewoon de deur open en gooi haar 2 zakken op de stoep. ze had geen keus dat uit te stappen om haar spullen te recuperen.
Het agentschap heeft nog geprobeerd om voor haar 1 maand loon eruit te slepen maar ik weigerde te betalen.
op dat moment stond ik al op kookpunt. Een nieuwe ayi wordt gepresenteerd. die zit alles wel zitten behalve dan dat ze 2h per dag minder wil werken en 45 % meer loon vraagt. En oh ja, als het regent, kan ze onmogelijk op tijd komen werken.
Neen, zo beginnen we niet. Het loon staat vast en daar valt niet over te discussieren, de uren liggen vast en ze moet niet later komen.
veel blablabla en dan ze schikt toch in. Maar ik niet meer. Ik vertel haar dat ik haar niet wil. Ik wil niet over de basisregelen discussieren, als we zo al beginnen , dan hoeft het voor mij niet.
die ayi begint geemotineerd te reageren (op het randje van wenen); ze had niet verwacht afgewezen te worden. ik heb ze duidelijk gezegd dat als je te veel eist, krijg je niks.
het agentschap wil mij toch deze ayi geven, maar ik vertel de chauffeur dat ik ze niet leuk vind. hij begint mij al een beetje te kennen en dus vertelt hij het agentschap dat het geen zin heeft mij proberen te overhalen.
ik wil een andere kandidate. er is geen jonger dan 45 jaar. Dat is geen probleem, beter nog, die leeftijdscategorie heeft minder kans om zwanger te worden.
Er komt een dan een hele vriendelijke mevrouw, iets ouder. haar familie leeft in de hunan provincie. ze wil ook zondag bij ons wonen omdat ze hier nergens naartoe kan. ze negocieert niks. mijn begincondities worden zonder boe of ba geaccepteerd. ( ik denk dat ze haar verwittigd hadden) maar er is maar 1 probleem : ze is bang van honden
morgen weten of ze de hond ziet zitten. Ze wil er een nachtje over slapen....

Toen onze eerste ayi M vertrok, kon ik wel huilen.
als ik overloop hoe ik vandaag gereageerd heb, en hoe weinig het mij allemaal kon schelen merk ik hoeveel harder ik in die paar maanden geworden ben.
en merk ik ook dat ik dringend nood heb aan vakantie in Europa.

I already felt it coming; our ayi couldn't stay. I found it heard the fire her as she had a good heart. but she wasn't clever and she hardly managed to deal with the work.
this morning she announced that she was leaving. her children are living for the moment with her brother. but this brother is ill. so his wife needs to take care of him and there is nobody anymore to take care of her children. I don't know whether the story is true or not, and I don't want to question it.
before she leaves, she wants to show me her bags to make sure that she didn't steal anything. But as she showed it voluntary, I didn't feel a need to started to check everything.
I locked the door, get in the car and then she asks me 1 month extra salary. She assumed that if you work 3 months, you get 1 month salary. 6 months work = 2 months salary. this doesn't work like this.
I found it so cheap that I even didn't want to drop her off anymore at the busstop. I ask the driver to stop the car, tell her that we never agreed on this and that I'm not paying her an extra month. I pay her for the days she worked and that's it. she start to scream. It doesn't make sense to try to discuss with a yelling ayi, so I just opened her car door, took her bags and threw them on the street. She had now other choice then to go out the car to pick up her luggage.
her agency also tried to get the month extra but I refused.
At that moment I was more or less like a volcano who was going the burst out. A new ayi presents herself. She wants to work for us but every day 2h less and 45 % more salary . and oh yes , if it rains, it is impossible for her to start so early working.
after a lot of talking, she agrees on my terms. But I don't want to have her anymore. I don't want to discuss basic rules. She knew my terms then she doesn't have to start to discuss about it. with so many discussions, I don't even want to start with her.
the ayi is very emotional ( almost cries) , she didn't expect to be turned down. I told her clearly : if you ask to much, you don't get anything in the end. the agency continues to try to convince me to take this ayi , so I told the driver that I really don't like her. My driver starts to know me and he explains the agency that it is useless to try to persuade me.
I want another candidate. but there is no other ayi younger then 45 years. No problem, even better, at that age the are less lickely to get pregnant.
an olderly woman comes in, very friendly.  Her family lives in the Hunan province. she wants to stays also on Sundays at her home as she has no relatives in Guangzhou and it is too expensive and too far away to go back home every weekend. she doesn't negociate. my terms are accepted , no discussions (I think the agency warned her)
But there is one problem : she is afraid of our dog.
tomorrow we'll know whether she comes or not.

when our first ayi left, I could cry.
if I look back at how I reacted today and how less I could care I realize that I became soo much harder over the past months.
And I also realize that I urgently need a holiday in Europ.