papieren - papers

Vandaag heb ik geprobeerd om mijn papieren in orde te krijgen.  Gelukkig had ik hulp van iemand die Mandarijns spreekt. ( een voormalig leraar engels ).
Voor mijn vorige procedures had ik al gewone pasfoto’s, biometrische foto’s,  pasfoto’s met een zwarte tshirt aan ( dat was
verplicht in de hunnan provincie) en nu moesten het blijkbaar foto’s met een blauwe achtergrond zijn. ( met certificaat dat de foto’s geldig zijn)
Elke keer was er wel iets dat miste. Ik had alle documenten maar er moesten altijd meer en meer copien van alles genomen worden. Ze konden dat niet zelf doen, dus moest ik altijd naar andere verdiepingen om de kopies te laten maken en opnieuw aanschuiven.
Na 4 uur wachten en documenten invullen en kopies nemen, was ik redelijk aan mijn kookpunt gekomen. Seth verveelde zich ook en begon als een zot rond te lopen in die volle zaal. Ik was bang dat ik hem ging kwijtraken en dan heb ik geroepen.
Ik heb zo luid geroepen dat de ganse zaal stil was. ( een menigte chinezen stil krijgen daarvoor moet je al wat kaliber hebben) De bewaking kwam al naar mij toegelopen. Maar hij moet gedacht hebben dat ik enkel tegen Seth uitvloog en liet mij alleen met mijn opvoedingsproblemen. Ik was zo kwaad dat de balie-bediende mij niet meer terug durfde sturen. Ze nam al een ticketje al van
voor mijn tolk terug kwam met nog meer kopies. Zonder te controleren, gaf ze mij mijn toegang tot de volgende verdieping waar ik weer een half uur mocht wachten.
Vijf uur voor een stom papier in orde te krijgen. En volgende maand mag ik opnieuw gaan doen.

Today I went to the police administration to get all my papers ready. Luckely I had a Mandarin translator to help me.
I already have normal passphoto’s , biometric photo’s,  passphoto’s with a black tshirt ( a black tshirt  was obliged in the
hunnanprovince) and now it had to be passphoto’s with a blue background. ( with a certificate )
Everytime there was another copy of a document missing. 
After 4 hours of waiting and filling in more documents, I just was at the end of my nerves. Seth was starting to get borred and was running around like a monkey in a full room. I was afraid I was going to loose him and then I shouted.  I shouted so hard that the
complete room of was silent ( it is a miracle if you can get a chinese crowd silent) , I saw already the guard caming to me. But he tought that I was angry because of the boy. As I had an ugly face, he didn’t want to interfer in myparental crisis.
The girl at the desk didn’t dare to sent me back again. ( I was really furious) and already took my number to queue at the next floor for final application without even checking what my translator had copied for me.
we went to the next floor and guess what I could queue again for half an hour.
Five hours for a stupid document and next month I can do it all over again !